تنبک سازی ایرانی است و از دسته سازهای ضربی است.این ساز از دو قسمت کلی و استوانه ای شکل تشکیل شده: قسمت اول (بالا و هنگام نواختن: جلو) به قطر تقریبی 25 تا 30 سانتیمتر و به طول 45 سانتیمتر، که سطح بالایی آن پوست کشیده شده و در پایین به قسمت دوم متصل شده است و این قسمت عبارت است از استوانه باریک تری که در انتها (پایین) کمی گشادتر شده و به دهانه ای باز منتهی گشته است. جنس تنبک معمولی از چوب است. تمبک به منظور نواختن به طور افقی روی ران نوازنده ی نشسته قرار می گیرد و او دست چپ خود را در بالا و دست راست را در کنار راست تنبک قرار می دهد و با انگشتان، نرمه و تمام دست خود بر قسمتهای مختلف (مرکز، میان، کنار) پوست می کوبد. از آنجا که وسیله ی کوبیدن روی ساز انگشتان انسان است بدین وسیله قادر است بر روی تنبک ریزه کاری های فراوان اعمال کند و در نتیجه می توان از آن به عنوان "تکنواز" استفاده های شایان و جلب کرد. برای آشنایی بیشتر با این ساز به قطعه ی تکنوازی این ساز گوش فرا دهید.